27 Nisan 2016 Çarşamba

SAFRANBOLU GEZİMİZ

Dünkü yazımda Abant gezisini yazıp bir virgül koymuştum ya hani..!!

Oradan çıkıp Karabük'e doğru yol aldık biz.Ne kadar şanslıyım ki Defne yaprağı yolculuk esnasında tekrar uyudu. Abant'ın temiz havası çarptı çocuğu herhalde:)

Safranbolu / 2016

Aniden karar verdiğimiz ve hemen hayata geçirdiğimiz bir yolculuk planı olduğu için konaklama için hiç bir yere bakmadık,hiç bir yeri araştırıp aramadık..

Tabi ya ne de olsa Safranbolu'da her yer konak.Çoğu da otel olarak hizmet veriyor.Elbet biri bize kapısını açar diye düşündük.Konak'ta konaklama düşüncesi de ayrı heyecanlandırdı beni.Ne de olsa tarih görmüş,tarih yaşamış,içinde binlerce anı biriktirmiş evler her biri.

Safranbolu / 2016

Ama ne üzücü ki bize yer kalmamıştı hiç birinde..Yani hepsini tek tek gezemedik tabi.Fakat iki çocukla yine de hatırı sayılır şekilde dolaştık diyebilirim.

Safranbolu / 2016

Bize malesef sıradan bir otel odası düştü,düşe düşe.Verdiği hizmetten memnun kaldık kalmasına da bir konak değildi tabi:(

Safranbolu / 2016

Güzel gezdik ama..Arnavut kaldırımı sokaklarında yürüdük,çarşılarında dolaştık.

Dibek kahvesinden içtik,lokumundan yedik.Bize zaten kokusuna bayıldığım safran kolonyasından ikram ettiler.Almayız demedik:))


Güzel dostlarla tanıştık.En çok Pati'yi sevdik.İzmir'den barınaktan getirtilerek nasıl sahiplenildiğini,nasıl sevgiyle bakıldığını gördük.Mutlu olduk...:)


Kısa zamanda hatıra çantamıza bir çok anılar koyup pazar günü akşam üstü Safranbolu gezimizi tamamladık..

Kızlar büyüyünce bir de karı koca baş başa gelme konusunda bir birimizle anlaştık:)

26 Nisan 2016 Salı

ABANT GEZİMİZ

Geçtiğimiz Cumartesi günü'nü Abant'ta geçirdik.

Tuzla'dan hesap edersek Bolu bize çok uzak mesafede değil,Defne yaprağı da yolculuk esnasında uyuya kaldığından seyahatimiz çok sorunsuz geçti.

Abant Gölü / 2016

Defne orada atları göreceği için çok heyecanlıydı,bir de küçük dağları göreceği için.Oraya vardığımızda faytonları gördü fakat binmek istemedi,o atın üzerine binmek istiyormuş.

At binmek istiyormuş...!

Abant Gölü / 2016

Abant'ta doğa yeşiliyle,mavisiyle,kısacası tüm güzel renkleriyle karşıladı bizi. Abant gölünü ilk kez gördüm.Muhteşem güzellikte bence.

Abant Bosphorus / 2016
Abant Bosphorus / 2016
İnsan şurada oturup,bütün negatif duygulardan arınıp saatlerce bu güzelliği seyre dalmak istiyor.Hiç bir şey düşünmeden sadece izlemek ve doğanın o eşsiz müziğine kendini teslim etmek..

Bu güzelliklerle baş başa çok kalamadım ben.Eğer yanınıza bir minik getirdiyseniz bu çok ta mümkün olmuyor çünkü..

Abant Bosphorus / 2016

Olsun...

Burada her şey çok muazzam ve güzel.Şu tatlı şeyi sevebilmek için,onunla biraz oynamak için nasıl da heyecanlandı bizim Defne.Köpeklere aşık olan Peri kızı ise resmen bayıldı ona.Yanından ayrıldığımızda, Peri ,bir gün eve,bizimle yaşayabilecek bir köpek misafir ederiz ümidi ile hayallere çoktan dalıp gitmişti.

Olsun...
Hayal etmekte güzeldi.

Bolu / 2016

Abant Gölü / 2016

Havanın serinlemesinden,rüzgarın şiddetli esmeye başlamasından mütevellit,kızları hasta etmemek adına çokta hava kararmadan,kararında Abant gezimize virgül koyduk.

En kısa zamanda tekrar gelmek ve daha uzun gezmek hepimizin ortak kararı oldu..

Abant Bosphorus / 2016

Ve arabamızı Karabük'e doğru sürerek devam ettik..

Çünkü epeydir görmek istediğimiz Safranbolu'ya artık bir çıkartma yapmak zamanı gelmişti.(Bir sonraki yazıda onunla ilgili olsun)

20 Nisan 2016 Çarşamba

ÇİÇEKLERİM BENİM..

Bir anne için çocuklarının sağlıklı olduğunu görmek,onların başarılarına,onların mutlu bir şekilde büyümelerine ortak olmak nasıl güzel bir duyguymuş..
Ece,evimizin en miniğiydi,Bloğumun inci tanesi.Şimdi ise kocaman bir kız oldu.Günümüz ergenlerinden çok uzak bir profil çizen bir genç kız..
Benim nadide çiçeğim..
Güzel yanım,umudum,Parmakla gösterilenim..
PERİ KIZI'M...

My home / 2016

Minik Defne'm,benim neşe kaynağım,enerji içeceğim,yaramaz yüzüm..
Oyun kuşum,Bebe suratlım..
Günde en az 81223 kez ağlayıp ablasını krize sokanım..
DEFNE YAPRAĞI'M...

Brandium / 2016
Ece'nin minikken iyi ki bol bol fotoğraflarını çekmişim,çünkü şu an hiç hoşlanmıyor..Umarım geçici bir durumdur.Lakin onu fotoğraflamadan duramam ki ben.

İşte böyle.

Bu meleklerin her gün büyüdüklerine şahit olmak,benim için dünyanın en güzel şeyi.
Sanırım bütün anneler için bu duygu aynı.Allah evlatlarımızı her türlü kötülüklerden sakınsın...!!!


19 Nisan 2016 Salı

SONRA...!!!

Kışın soğuk yüzünü sevmiyorum sanırım.Soğuk,kapalı,kasvetli...
Beni içine alıyor sanki kapatıyor bir kutuya.Sıkıcı oluyorum,sıkıntılı,ağır...
Çok dışarı çıkmak istemiyorum,çok konuşmak,çok gezmek..
Mümkün mertebe kendi içimde yaşıyorum kışı..

Sonra...!!!

Cihangir / 2013
Baharla birlikte uyanıyorum sanki..
Açan güneş enerji yüklüyor hücrelerime..bu kez de içim içime sığmıyor benim..Çok gezmek,çok fotoğraf çekmek,çok örmek,üretmek...

Sonra...!!!

Bir bloğumun olduğu geliyor aklıma..Bazen ona çok haksızlık yaptığım.Blog arkadaşlarım,onların sayfaları,benim önceki yazdıklarım..

Evet bu baharla birlikte geri döndüm ben ve artık daha emin,daha sağlam buradayım.